งานศิลป์ We are wearing out OUR OWN SKIN แอดมินพาไปชมงานศิลป์ นิทรรศการที่มีแนวคิดการสื่อสารเกี่ยวกับการรักตัวเอง โดยศิลปินหญิง 3 ท่านที่ถ่ายทอดผ่านภาพถ่าย, ภาพวาด และการรังสรรค์ผลงานศิลปะจากอุปกรณ์ในชีวิตจริง มาเล่าเรื่องราวจากผลงานสิ่งประดิษฐ์ ซึ่งทั้ง 3 แนวทางนี้พูดถึงในเรื่องราวของแต่ละคนที่กําลังเดินบนเส้นทาง ของการเป็นพลเมืองโลกที่ผู้คนกําลังต่างพูดถึงการดํารงอยู่ร่วมกันด้วยความหลากหลาย
.
ต้องขอบอกก่อนว่าสำหรับนิทรรศการนี้อาจจะมีกลิ่นอายความเป็นเฟมินีนค่อนข้างมาก ใครอยากสัมผัสประสบการณ์งานศิลป์ สามารถเข้าชมฟรี ไม่มีค่าใช้จ่าย ได้ที่ จริงใจแกลเลอรี่ ซึ่งแต่ละวันจะมีช่วงเวลาในการโชว์ Performance ด้วย พอดีแอดมินก็ไปในช่วงเวลาที่เค้ากำลังเปิดงานพอดีกับได้ชมการแสดงเพอร์ฟอแมนซ์ ของ คุณวิลาวัลย์ เวียงทองด้วย เปิดประสบการณ์มากๆ

นิทรรศการ we are wearing out our own skin โดย อําพรรณี สะเตาะ, อภิชญา วรรณกิจ และ วิลาวัลย์ เวียงทอง
ตัังแต่วันที่ 7 กุมภาพันธ์ – 18 พฤษภาคม 2568 ณ จริงใจแกลเลอรี ภายในโครงการจริงใจมาร์เก็ต เปิดทุกวันจันทร์ – ศุกร์ เวลา 10.00- 17.00 น. และวันเสาร์ – อาทิตย์ เวลา 08.00 – 17.00 น. เข้าชมฟรีโดยไม่มีค่าใช้จ่าย
อ่อ อย่าลืมว่าเมื่อเข้ามาในแกลลอรี่แล้ว สิ่งที่ไม่ควรทำคือแตะต้องผลงานศิลปะ และถ่ายรูปในเชิงพาณิชย์นะจ้ะ
สำหรับคนที่อยากรู้รายละเอียดที่เข้มข้นมากไปอีก แอดมินหามาให้แล้วตามข้อมูลด้านล่างนี้เลย

จากแนวคิด “หลังสตรีนิยม” (Post-feminism) ที่ยังเต็มไปด้วยข้อถกเถียงเกี่ยวกับบทบาทของผู้หญิงที่ไม่ใช่แค่ผู้หญิง กลุ่มเดียว หรือสิทธิของคนที่เป็นแบบเดียวกัน แต่ความแตกต่างหลากหลายบนเงื่อนไขเฉพาะก็เป็นสิ่งที่มองข้ามไม่ได้ หากสังคมต้องการที่จะสนับสนุนผู้หญิง หรือในทุกๆ เพศสภาพ เพราะทุกคนล้วนมีเรื่องราว ทัังความยากลําบาก การต่อสู้ และคุณค่าในตัวเอง ซึ่งนิทรรศการครัังนีัจะเป็นการสร้างบทสนทนาเกี่ยวกับ การค้นหาและการเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึันเมื่อเราสามารถยอมรับ “อัตลักษณ์” ของตนเองและผู้อื่นได้อย่างแท้จริง

จากแนวคิดของ “หลังสตรีนิยม” ที่ไม่ได้หมายถึงการสิ้นสุดของแนวคิดสตรีนิยม แต่คือสัญญาณถึงการ เปลี่ยนแปลงในทฤษฎีสตรีนิยม ซึ่งถูกมองว่าเป็นความปรารถนาที่จะสร้างความเสมอภาคให้แก่เพศหญิง และเพศอื่นๆ ในขณะที่ความยากลําบากของยุคสมัยทัังทางสังคม เศรษฐกิจ การเมือง กําลังก่อตัวไล่ตาม แรงบันดาลใจที่ถดถอยของผู้คน ความหมายของ “unapologetic” เกิดขึ้นในโลกที่ความแตกต่างกําลังถูก เปิดเผยอย่างเป็นสาธารณะ หลังสตรีนิยมต้องการทบทวนแนวคิดต่างๆ ซึ่งนอกจากจะรืัอสร้างวาทกรรม ชายเป็นใหญ่แล้ว ยังลุกลามไปสู่แนวคิดเกี่ยวกับ “อัตบุคคล” (subject) เพื่อสลายขััวต่างๆ ที่ตายตัวของ เพศสถานะ

นิทรรศการ we are wearing out our own skin จึงต้องการเป็นส่วนหนึ่งในบทสนทนาเกี่ยวกับความอื่น ของเพศสภาพ ที่ไม่ใช่เพียงบทบาทความเท่าเทียมทางสังคม ชนชััน หรือความสัมพันธ์ในทางเศรษฐกิจ เพราะยังมีกําแพงในอีกหลายมิติที่เราต้องก้าวให้พ้นในอนาคต และสุดท้ายในความเคลื่อนไหวนีัอาจจะ เป็นจุดเริ่มต้นของความท้าทายที่นอกจากสังคมต้องปลดปล่อยผู้หญิงจากแนวคิดชายเป็นใหญ่แล้ว อีก ด้านหนึ่งก็ต้องปลดปล่อยผู้หญิงจากแนวคิดของสตรีนิยมในแบบที่ผ่านมาเช่นกัน